Dit olieverfschilderij, getiteld "Moederlijke Abstractie in Zilver en Geel", is een prachtige abstracte representatie van de tijdloze band tussen moeder en kind. Het schilderij is uitgevoerd in een zacht palet van lichtzilver en warme gele tinten, wat een gevoel van warmte en sereniteit oproept. De abstracte vormgeving, geïnspireerd door de beweging Abstraction-Création, toont de unieke verbinding tussen de twee figuren met behulp van gestileerde, doch kenmerkende neuzen en serene gezichtsuitdrukkingen die doen denken aan het werk van Picasso.
Wat dit werk onderscheidt, is de subtiele invloed van Dansaekhwa, een kunstbeweging die de harmonie en rust van monochrome kleuren benadrukt. Dit is zichtbaar in de manier waarop de zilveren en gele tinten samensmelten en elkaar aanvullen, waardoor een kalme maar krachtige emotionele resonantie ontstaat. De figuren lijken bijna te dansen in een stille harmonie, hun gezichten rustig en vol contemplatie.
Een bijzonder aspect van dit schilderij is de spiegeltechniek. Hoewel de figuren abstract zijn, is er een spiegeleffect toegepast dat niet alleen de fysieke gelijkenis tussen moeder en kind benadrukt, maar ook de diepe, reflectieve band die ze delen. Dit spiegeleffect verrijkt de complexiteit van het schilderij en nodigt de kijker uit om dieper na te denken over de essentie van verbinding en reflectie in menselijke relaties.
"Moederlijke Abstractie in Zilver en Geel" is niet alleen een visueel meesterwerk; het is een emotionele reis die de kijker uitnodigt om de diepere lagen van liefde en verbondenheid te verkennen door de lens van abstracte kunst.